Geen enkele dokter zal goedkeuren dat een zwangere persoon een tandem-skydive maakt. Het is een inherent riskant activiteit om mee te beginnen en een baby aan boord maakt de inzet hoger dan een arts (en dropzone-eigenaar) bereid is groen licht te geven.
Parachutespringen tijdens de zwangerschap is om een aantal redenen geen goed idee. Ten eerste wordt je lichaam overspoeld met hormonen die hoger zijn dan normaal. Vooral relaxine en progesteron kunnen bijdragen aan loszittende banden en gewrichten – een goede zaak voor je opgroeiende baby, maar een mogelijke oorzaak van blessures tijdens een skydive. Ten tweede kunnen de verschillende posities die je moet innemen tijdens het springen, en de g-krachten die je ervaart tijdens het springen, op zijn best oncomfortabel en in het slechtste geval schadelijk zijn. Voor tandem-parachutisten is het een no-go.
Als het echter gaat om parachutisten met een licentie, is het een beetje een ander verhaal. Ervaren parachutisten weten wat er bij het proces komt kijken en hoe het voelt, de risico’s die aan de sport zijn verbonden, de noodprocedures die nodig kunnen zijn, en ze kennen hun lichaam. Een sport skydiver kan op eigen risico besluiten om tijdens de zwangerschap te springen. Af en toe zie je een babybuil aan boord van het vliegtuig komen, maar het komt vaker voor dat parachutisten met een licentie parachutespringen stoppen zodra ze weten dat ze zwanger zijn.
